Gedichten

Schilderij

Vier latjes met daarop wat linnen.
De inspiratie moet nog beginnen.
De eerste verflijn is een daad.
Geen mens kan geven je enige raad.
Zelf doen en ontdekken dat is de moraal.
Je bent intensief bezig zonder kabaal.

Figuratie is voor mij niet in.
Overigens, dat deed ik nog wel in het begin.
Compositie en kleur dat moet het nu doen.
Flink aan de arbeid, ik geef hem van katoen.
Een streepje meer, hier en ginder.
Het rood iets warmer of iets minder.

Af en toe bedachtzaam, dan weer fel
Maar pas op, soms gaat het iets te snel
Afwegen dat is het parool
Ik ben van een bepaalde school.
Geometrisch en abstract
Het is eigenlijk heel exact.

Wat is het idioot te denken.
Je gevoelens aan een doek te schenken.
Te hopen dat een ieder het kan waarderen
En een toeschouwer er toch iets van kan leren.
Na afloop ben je leeg en moe.
Daarna aan een versnapering toe.

Jan Brokkelkamp, okt. 2019


Corona

Ik voel de onzekerheid
Hoe gaat dit lopen
Gelukkig is er veel samenhorigheid
Maar vriendschap kun je niet kopen.

Ik voel de willekeur
Niets staat meer vast
Er is geen enkele superieur
Die zeker weet wat nu past.

Gepaste aanraking is nu verboden
Een knuffel of zelfs een hand
Afstand geldt nu als geboden
Vastigheid is thans als zand.

Ieder moet deze weg begaan
Alleen, met vrouw of gezin
Hopelijk gaan we het virus verslaan
En gaan we weer beginnen bij het begin.

Daar waar we waren gebleven
Maar komt die tijd nog eens terug
Of zullen we het anders gaan beleven
De toekomst vraagt een sterke rug.

Jan Brokkelkamp, augustus 2020.


Sport

Bewegen is in
Voor koning en vorstin
Maar niet voor hen alleen
Dit geldt voor elkeen.

Je bent toch heerlijk bezig
Alleen de onsportieven zijn afwezig
Door bewegen blijf je fit
Misschien voorkom je daarmee spit

Al heb je niet altijd zin
Gooi toch de beuk er in
We hopen daarmee de honderd te halen
Zo niet dan is het balen.

Jan Brokkelkamp september 2020


Geerstraat-Sfeerstraat

Geerstraat is een smalle straat,
ook genoemd, de balken stege.
De winkeliers zijn er heel paraat,
op je zoektocht vind je een rijke zege.

Voor kleding, speelgoed, drank of kaas,
Vlees, bv-kip of misschien haas,
Maakt niet uit wat je wilt kopen
Het valt hier allemaal te belopen.

De Geerstraat is geen Kalverstraat,
Daarvoor moet je naar Amsterdam.
Juist de kleinschaligheid heeft zo zijn graad,
Lopend hier geen drukte en geram.

Deze straat heeft zeker sfeer
in elke hoedanigheid.
Voor elke winkelier een eer,
toegankelijk te zijn, met beleefdheid.

Zo is er ook, ’t Kroegje, de kroeg,
midden in de samenleving.
Daar letten ze op, dat niemand zich misdroeg.
Het gaat om de sfeer en de beleving.

’t Kroegje heeft een eigen kring,
Hier drinkt men een pilsje, een borrel daar.
Personen die elkaar mogen, onderling.
Ze schenken er geestverruimende waar.

Als iedereen gesloten is,
Is het Kroegje open.
Dat lijdt niet tot ergernis,
En dat is maar te hopen.

Ik als buurman meer dan 40 jaar,
Kom nu pas ‘t Kroegje ontdekken.
Op zich natuurlijk wel een beetje raar,
Maar misschien kan ik hier de tijd een beetje rekken.

Gezelligheid dat is de kroon,
Zowel voor eigenaars van winkels als van de kroeg
Dat stimuleert het bestedingspatroon.
En niemand heeft een schuldgevoel, zelfs niet morgenvroeg.

Jan Brokkelkamp


Eenzaam

Als je eenzaam bent, wat voel je je dan naar.
Elke nieuwe dag is het weer een beetje raar.
Tegen jezelf praat je het meest.
Uit de fles is de geest.
Je zet uit verveling de radio aan.
Geluid en lawaai dat is de waan.
De slaap die wil met moeite komen,
Tellen, hoeveel schapen of soms bomen.
Niets helpt, zelfs geen gebed
Je komt met moeite uit je bed.

Aan jezelf stel je de vraag, wat moet ik doen?
Het gezegde, geef hem van katoen,
Is uit je vocabulaire gesleten.
Je moet nu je ontbijt alleen eten.
Ontbijten, dat is tot daaraantoe,
Maar van alle karweitjes, je word zo moe.
De inspiratie is eruit.
Je kijkt meer door de ruit.

Maar je mag niet treuren,
Dat opent geen deuren.
Probeer te lachen met een traan,
En eet met een glimlach elke morgen die banaan.
Gekomen is een nieuwe dag.
Vervang die glimlach voor een lach.
Je mag dit meemaken en beleven,
Het is je aangereikt en gegeven.
De zon is opgekomen ook voor mij.
Wees niet benauwd, ik voel me vrij.
Ik zie de toekomst als elkeen.
Nee, ik ben niet eenzaam, maar wel alleen.

Jan Brokkelkamp, sept. 2019.


Wat gij niet wilt.

Bijbel en Koran zijn prachtige boeken
Voor allen die naar vrede zoeken.
Maar de mooiste spreuk of zin
In beide boeken, het staat erin.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt,
doe dat ook een ander niet.

Hoe denkt u over seksueel geweld
Als het gebeurt wees niet benauwd maar meld.
Dit is echt niet te tolereren.
We moeten seks beter leren waarderen.
Daarom:
Wat gij niet wilt dat u geschiedt,
doe dat ook een ander niet.

Een ander probleem is het pesten.
Dat valt niet weg te kletsen.
Als je het eens is overkomen,
Weet je waarover we bomen.

Fantasieën hebben we allemaal
Maar iemand vernederen is niet ideaal
Schaam je je ook dat dit gebeurt
Het dient sterk te worden afgekeurd.
Daarom ook hier.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt,
doe dat ook een ander niet.

Ook uitgescholden worden is vreselijk.
Het helpt de wereld niet wezenlijk.
Daarom blijf altijd beleefd,
Dan heb je zelf ook heerlijk geleefd.

Moord, u heeft er ongetwijfeld over gehoord
De daders zijn meer dan gestoord.
Empathie voor je medemens,
Is toch wel de eerste wens.
Zeker dan:
Wat gij niet wilt dat u geschiedt,
doe dat ook een ander niet.

Al deze slechte eigenschappen
Moeten we uit onze samenleving schrappen.
We kunnen er met zijn allen iets van leren,
Dat dit niet is te tolereren
Laten we gezamenlijk zeggen en dat voor de laatste keer:
Wat gij niet wilt dat u geschiedt,
doe dat ook een ander niet.

Jan Brokkelkamp, nov. 2019.


Schuldgevoel.

Het jaar is bijna weer verstreken,
hoe snel is dat gegaan.
Als je terugkijkt is gebleken,
Dat niet alles is vergaan.

Goedheid dat is gebleven
In deze wereld van gewin
Maar is er zonder kwaad te leven
Een wereld zonder slavin?

Zonder kwaad geen schuldgevoel
Wordt de wereld dan niet saai
Misschien is het dan wel een dooie boel
Is van goed naar kwaad een ommezwaai?

Heb je wel eens iets fout gedaan
en is schuldgevoel gaan kriebelen.
Denk dan aan die mooie maan
en zit niet op je stoel te wiebelen.

Heb ik wel eens iemand bestolen?
Ja, dat heb ik wel eens gedaan.
Kreeg daarvoor geen gladiolen,
maar mijn schuldgevoel is naar de maan.

Gevoel van schuld,
moet je gauw vergeten.
’t Is als een bult,
als je krabt, zul je het weten.

Heb je ooit een schuldgevoel.
Bedenk dan om te weten.
Het verleden heeft geen doel.
De toekomst nog geen geweten.

Geef me een borrel dat is geen taboe
zodat de schuld kan wijken
en ik naar de toekomst toe.
Meer mens zou mogen blijken.

Jan Brokkelkamp, dec. 2019.


December
Het is duister
Remember
Muziek beluister
Overdenk
Wat is geschied
Herdenk
Kom niet om in verdriet
Positief
Blijf lachen
Exclusief
Blijf vlaggen
Speciaal
Vreugde met elkaar
Signaal
Er is een nieuw jaar.

Jan Brokkelkamp, dec. 2019.


De Muis.

Een muis liep door het vlakke land.
Is dit misschien Nederland?
Wat een verkeer en wat een drukte.
Dacht de muis en zuchtte.

Hoe vind ik hier wat te eten.
Ik moet oppassen niet te worden opgegeten.
Een kat vindt een muis een lekker hapje.
Hoe houd ik de kat voor het lapje.

Me voordoen als een everzwijn.
Inwendig heb ik al een beetje gein.
De kat een poets te hebben gebakken.
Voor veel mensen, zet ik hem te kakken.

Maar zo simpel is het niet.
De kat is wel een slimme piet.
Uitkijken dat is het parool.
Voor je het weet lig ik in een riool.

De muis liep door, in gedachten verzonken.
Plotseling staat hij als aan de grond geklonken.
Wie zie ik daar in de verte aankomen lopen.
De kat met zevenmijlslaarzen aan de poten.

Ik als muis moet nu eerlijk bekennen.
Hiertegen valt niet te rennen.
Weglopen dat is misschien een mogelijkheid.
Gevaar dreigt, het is de hoogste tijd

Beter is het me te verstoppen.
Zodat ik de kat kan foppen.
Zoeken naar een gaatje in de grond.
Wat ben ik toch een mazzelkont.

De kat kwam met grote passen voorbij.
Ik kwam uit mijn schuilplaats, waarbij
ik moest rennen om hem bij te houden.
Vooral geen lawaai maken, mijn smoel dichthouden.

Zo kwamen we bij een cafetaria
De kat miauwde een bekende aria.
En ik zong mee als een tweestemmige paria.

Van een poets bakken of foppen kwam niets terecht.
Beiden deden we ons tegoed aan een gerecht.
In vriendschap zijn we uiteen gegaan en dat was terecht.

Jan Brokkelkamp, jan, 2020.


Laatste wens.

Hoe denk je er over?
Ik denk nooit.
Waarom zou ik denken.
Denken is voor de dommen.

Waar praat je over?
Ik praat nooit.
Waarover zou je praten.
Praten willen alle stommen.

Waar kijk je naar?
Ik kijk niet.
Waarom zou ik kijken.
Kijken is dan gluren.

Je moet eten!
Ik eet weinig.
Waarom zou je eten.
Veel eten word je dik.

Waar rij jij naar toe?
Ik rij nooit.
Waarom zou ik rijden.
Lopen is veel gezonder.

Heb jij een laatste wens?
Ik wens nooit.
Waarom zou ik wensen.
De laatste wens is net voor je dood.

Jan Brokkelkamp, jan. 2020.


Sonnet, bestaat uit 14 regels 4, 4 en 3,3.

Vuile was.

Maartje zei tegen Klaartje,
Heb je het al gehoord.
De burgemeester is vermoord.
Dat krijgt nog wel een staartje

Waarop Klaartje zei tegen Maartje.
Het was ook niet zo’n aardige man.
Hij deed van alles en is geweest in het gevang.
Het moeilijkste was voor hem het eten, een allegaartje.

Daarop zei Maartje tegen Klaartje.
Hij was ook niet zo goed voor zijn vrouw.
Af en toe werd er door hem geslagen.

Toen zei Klaartje tegen Maartje.
Je moet niet alles geloven, hij is trouw.
Jij hangt de vuile was buiten, je moet je niet misdragen.

Jan Brokkelkamp, dec. 2020.


Limerick

Een vis die in de IJssel zwom bij Kampen
Dacht, ik hou niet van rampen.
Haak in je bek.
Ben je gek.
En lachend ging hij Kampen voorbij naar Marken.

28-10-2019.


In de Geerstraat is een winkelier.
Die verkoopt aan eenieder tierelier.
Soms is het niks.
Kost ook slechts een riks.
Maar wat je ook hoopt, je hebt nimmer plezier.

04-01-2020.


Steur.

De belsteur van Kampen.
Ging zijn lijf in het water stampen.
Die bel moet af.
Het is een straf.
Vanaf dan, lijdt Kampen aan aangezichtskrampen.

30-10-2019